Cicha noc, święta noc, pokój niesie ludziom wszem. A u żłobka Matka Święta, czuwa sama uśmiechnięta nad dzieciątka snem, nad dzieciątka snem. Cicha noc, święta noc, pastuszkowie od swych trzód. Biegną wielce zadziwieni, za anielskim głosem pieni. Gdzie się spełnił cud, gdzie się spełnił cud.
Na niebie chmury, dołem tumany, wicher ponury miecie przez łany. Pożółkło błonie, kwiatów już niema, w białej oponie zbliża się zima. Aniołki z nieba, sypią nam runem, już cała gleba śpi pod całunem. Rzeki, strumienie, lód w więzach trzyma! Próżne złudzenie: Ach! to już zima!
Nasza zima biała chustą się odziała. Idzie, idzie do nas w gości, w srebrnych blaskach cała! Włożyła na czoło, księżycowe koło, lecą z płaszcza gwiazdy złote, gdy potrząśnie połą. Z lodu berło trzyma, tchu ni głosu nie ma. Idzie, idzie, smutna, cicha, ta królowa zima! Idzie martwą nogą wyiskrzoną drogą, postanęły rzeki modre, do morza nie mogą. Gdzie stąpi, gdzie stanie, słychać narzekanie: - Oj, biedne my kwiaty, trawy, co się z nami stanie! - Przed nią tuman leci, straszy małe dzieci... A my dalej do komina: - Nie puścim waszeci!
Na ziemię, jakby całun, śnieżna padła szata, złoty blask słońca czarne przesłoniły chmury. Wszystkie kwiaty powiędły i gaj już ponury bo w nim umilkła ptasząt gromada skrzydlata! I w mojem sercu także zeschły róże lata, smutek zaciemnił chmurą myśli mych lazury — gwiazda nadziei blednie — a ptak złotopióry tak o czarownym głosie — miłość, mnie odlata!
Całunem śniegu przysypany, biały park w szarą ciszę pogrążył się cały i z jakichś głuchych tęsknot się spowiada. Drzew nagich długa ciemna kolumnada wije się sennie i w dali gdzieś ginie, wije się cicho po białej równinie. I biegną ławki aleją szeregiem, samotne, puste, ubielone śniegiem.
Zima
Zima – jedna z czterech pór roku w przyrodzie, w strefie klimatu umiarkowanego. Charakteryzuje się najniższymi temperaturami powietrza w skali roku, umiarkowaną ilością opadu atmosferycznego, zazwyczaj zestaloną (zamarzniętą) formą opadu i osadu atmosferycznego, a większość świata roślin i zwierząt przechodzi okres uśpienia.
Powiatowy Młodzieżowy Ośrodek Wychowawczy
w Rembowie
SZKOŁA DOBREGO WYCHOWANIA - XV edycja
W poczuciu potrzeby kształtowania właściwych postaw prospołecznych wśród naszych podopiecznych Powiatowy Młodzieżowy Ośrodek Wychowawczy w Rembowie od dnia 01.09.2017r. uczestniczy w Ogólnopolskim Konkursie „Szkoła Dobrego Wychowania” XV edycji.
Celem konkursu jest zapoznanie młodzieży ze standardami dobrego wychowania oraz wskazanie jaki ma ono wpływ na codzienne życie, jak i relacje rówieśnicze. Ośrodek przystępując do konkursu przyjął na siebie zadania, których wykonanie będzie oceniane przez jury punktowo, w skali od „1” do „10”. Warunkiem do otrzymania tytułu i dyplomu „Szkoła dobrego wychowania” jest uzyskanie co najmniej 80% punktów za zrealizowanie 5 spośród 7 zaproponowanych zadań.
W ramach konkursu wychowankowie uczestniczą w debatach, konkursach na temat savoir vivre, tworzą inscenizacje na temat znajomości i stosowania zasad dobrego zachowania na co dzień, opracowują prace pisemne nt. „Moje zachowanie świadczy o mnie”, wykonują plakaty „Mój wygląd świadczy o mnie”, biorą udział w pogadankach nt. dobrego i złego wpływu środowiska na wychowanie młodego człowieka.
Koordynatorem konkursu w Ośrodku jest pedagog Elżbieta Dąbrowska
Adres strony konkursu: http://dobre-wychowanie.pl/
Koła zainteresowań
Akademia Czerniaka
Gazetka Ośrodkowa
Gazetka Konkursowa
Bezpieczna szkoła
Szkoła Dobrego Wychowania
