To nie liście i nie listki, nie listeczki jeszcze nawet - to obłoczek przeźroczysty, pozłociście zielonawy. Jeśli jest gdzieś leśne niebo, on z leśnego nieba spłynął, śród ogrodu zdziwionego tuż nad ziemią się zatrzymał. Ale żeby mógł zzielenieć, z brzozą się prawdziwą zmierzyć, ściemnieć, smugę traw ocienić - nie, nie mogę w to uwierzyć. - Julian Tuwim.
W okrągłych błotnych miskach z obcasów i kopyt lśnią turkusy niebieskie i chmur heliotropy. Kałuża płynie z wiatrem - tu mleczna, tam ruda, wiosna rynny wyżyma lubując się w brudach ... Serce ordynarnieje i godzi się z błotem, skoro w nim słońce usta zanurzyło złote ... - Maria Pawlikowska - Jasnorzewska.
W ciemniejących pieczarach marzyłem długo o Twoich drzewach i błękitnych niebach, o Twoim zapachu i ptaków śpiewie. Teraz leżysz odsłonięta w lśniącym splendorze, kąpana w słońcu, jak jakieś cudo, przede mną. Poznajesz mnie znowu kusisz mnie delikatnie oto drżą me kończyny wobec Twej błogosławionej obecności. - Hermann Hesse.
Marzec. Wracamy z parku. Wreszcie przeszła zima. Spod stopniałego śniegu wyjrzały murawy. Drzewa nagie, lecz pierwsze kiełkują już trawy, choć na stawie zielony, cienki lód się trzyma. Z upojonymi wiosną wracamy oczyma, krokiem lekkim, jak podczas tanecznej zabawy, ulicą po słonecznej stronie idziem prawej, za sobą ciepło słońca czujemy plecyma. - Leopold Staff.
Święty Kaźmierz - powracają czajki; Święty Wojciech - bociany klekocą, słońce grzeje, rowy w mlecz się złocą, brzmią skowronki, rychłe, polne grajki. Po murawach dzieci, strzępem krajki Podkasane, w pasy się szamocą; Na przyzbicach baby w głos chichocą - "Eh! kumolu! bajki, żywe bajki!" Wiosna!... Wiosna wszędy życie budzi! Jej błękity, słoneczne uśmiechy I pod chłopskie wciskają się strzechy. I tu raźniej biją serca ludzi, choć się troski za troskami tulą do tych piersi pod zgrzebną koszulą. - Jan Kasprowicz.
Wiosna
Wiosna − jedna z czterech podstawowych pór roku w przyrodzie, w strefie klimatu umiarkowanego. Charakteryzuje się umiarkowanymi temperaturami powietrza z rosnącą średnią dobową oraz umiarkowaną ilością opadu atmosferycznego.
Powiatowy Młodzieżowy Ośrodek Wychowawczy
w Rembowie
Powiatowy Młodzieżowy Ośrodek Wychowawczy w Rembowie jest Ośrodkiem skupiającym młodzież męską uczęszczającą do Szkoły Podstawowej, Gimnazjum oraz Liceum Ogólnokształcącego. Wychowankowie zamieszkują i uczą się w jednym budynku, przy czym część szkolna znajduje się na parterze a część mieszkalna na I i II piętrze. W sumie 4 grupy wychowawcze.
Dodatkowo Ośrodek dysponuje:
• stołówką,
• pracownią komputerową,
• świetlicami na każdej grupie wyposażonymi w sprzęt audio-video,
• aneksami kuchennymi na każdej grupie,
• salą do zajęć sportowo-rekreacyjnych,
• siłownią,
• salą do zajęć terapii grupowej,
• sprzętem nagłaśniającym,
• sprzętem sportowo-rekreacyjnym (m.in. stoły do tenisa, rowery górskie).
Główne filary, na których opiera się praca resocjalizacji w Ośrodku można określić jako: wychowanie, opieka, edukacja, terapia, utrzymywanie kontaktów z rodziną oraz stopniowe usamodzielnianie wychowanka. Celem oddziaływań resocjalizacyjnych w warunkach ośrodkowych jest spowodowanie zmian w rozwoju wychowanków w kierunku poprawy ich stanu zdrowia i rozwoju fizycznego, rozbudzania motywacji do nauki oraz zainteresowań poznawczych, ukończenia szkoły, przyswojenia wartości akceptowanych społecznie, zgodnie z normami społeczno-prawnymi, dostarczenie pozytywnych doświadczeń emocjonalnych i utrzymanie więzi z domem rodzinnym.
Koła zainteresowań
Akademia Czerniaka
Gazetka Ośrodkowa
Gazetka Konkursowa
Bezpieczna szkoła
Szkoła Dobrego Wychowania
